het EK
Door: Thomas
Blijf op de hoogte en volg Thomas
09 December 2012 | Hongarije, Boedapest
Beste lezers,
Zondagochtend om half zeven, en mijn wekker gaat af! Waarom? Nou, er zijn niet veel dingen waarop ik op zondag vroeg m’n bed voor uit kom, maar vandaag stond er iets op het programma waardoor ik tien seconden na het afgaan van de wekker al naast het bed stond te stuiteren. Vandaag was het EK atletiek in Szentendre! Een klein dorpje ongeveer 30 kilometer ten noorden van Budapest. En daar moest ik als fervent loper natuurlijk bij aanwezig zijn!
Het openbaar vervoer van Budapest naar Szentendre is niet goed en daarom moest ik dus al om tien voor acht de deur uit. Via een paar bussen, een metro en een „HEV” kwam ik uiteindelijk rond kwart voor elf uit in het centrum ven Szentendre. Ik moest vanaf daar nog een klein stukje de bergen in naar „Skanzen”, waar het EK die dag plaats vond.
Helaas kwam ik er al snel achter dat de eerst volgend bus naar Skanzen pas om vijf over twaalf ging! Help! Want zo you ik veel te laat aankomen! Ik zocht het informatiebureautje van het busstation en ging daar naar binnen om te vragen of er geen andere optie was. Daar binnen trof ik welgeteld twee kantoormedewerkers aan en een klein driftig mannetje dat kennelijk niet blij was met de gang van zaken daar in Szentendre. Ik snapte al snel, nadat ik hem een aantal keer „European championship” had horen schreeuwen tegen de kantoormedewerkers, dat hij dezelfde kant op moest als ik. Het kleine mannetje bleek uit Tsjechië te komen en met het word “taxi” wist ik hem duidelijk te maken dat we misschien wel per taxi naar Skanzen toe konden gaan.
Hij knikte goedkeurend en dus, zo gezegd zo gedaan, ging ik met het Tjechische mannetje op zoek naar een taxi. Al snel vonden we er een die ons wel voor 2500 forint naar Skanzen wilde brengen. Prima! En dus rond een uurtje of kwart over elf ’s ochtends kwam ik aan bij het EK cross te Szentendre.
De races van de meisjes en jongens junioren waren inmiddels al voorbij. Helaas heb ik dus oud-clubgenootje Jip Vastenburg moeten missen. Door de uitslagen en via mijn betrouwebare bron weet ik nu dat ze ondanks een val als eerste Nederlandse over de streep is gekomen op plaats 28.
De rest van de dag zouden er nog vier races plaatsvinden. De eerste race die ik wel kon aanschouwen was die voor de vrouwen U23. Nederlandse deelnemers: Maureen Koster en Jamie van Lieshout. De hoogtepunten van die race waren voor mij toch weld at Koster heel lang goed voorin bleef meedoen, en dat een loper uit Azerbadjan driekwart van de race met een van haar spikes in haar hand heeft gelopen in plaats van dat de schoen zat waar deze hoort te zitten. En voor degenen die vandaag niet de TV aan hebben gehad om het EK te volgen. Szentendre is al een paar dagen bedekt onder een laag sneeuw! En dus een extra shoutout naar deze Azerbadlaanse loopster die het op maar een schoen tot plaats 11 in het klassement heeft weten te schoppen! Maureen Koster eindigde op plaats 28
De volgende race was voor de mannen U23. Nederlandse deelnemers: Jesper van der Wielen en Mark Nouws. Laatsgenoemde getipt door Cas lutz om in de gaten te houden.
Al snel bleek dat helaas niet Mark, maar Jesper liet zien dat hij met de besten van het veld meekon. De eerste ronden liep hij al voorin het veld. En richting de helft van de race schoof hij zelf mee naar de podiumplekken. Lang heeft hij het daar volgehouden maar moest uiteindelijk toch drie mannen voor zich laten gaan. De gekke Noor Ingebrigtsen,
die al verraste op het EK in Helsinki afgelopen zomer door daar de 1500m te winnen, pakte ook hier de eerste plaats. Van der Wielen eindigde op 3 seconden van het podium op een vierde plaats. Mark Nouws eindigde, zeker niet slecht, op plaats 28.
Vervolgens was het de beurt aan de senioren om te laten zien wat ze waard waren. Voor de vrouwen was het aan Adriënne Herzog om Nederland te representen. Vorig jaar op het EK had ze al een vijfde plek behaald, en het leek me dus wel logisch dat deze dame dit jaar voor het podium zou gaan. Deze verwachting bleek naar de eerste meters al te kloppen. Herzog ging hard van start en voegde zich gelijk tussen de koplopers. Halverwege de race bleek wel duidelijk dat Herzog met de besten mee kon komen, en langzamerhand ontstond er een kopgroep van zo’n zeven dames. In de laatste ronde vocht Herzog voor wat ze waard was en wist de vier van de zeven dames van zich af te slaan. Na achtduizend meter kwam ze dan ook als derde over de finish! Een mooie prestatie van de vrouw die zich in 2010 toen terugtrok van het EK in verband met verdenking van het gebruik van verboden middelen.
Een aantal minuten na de finish werd ze tijdens de medailleceremonie dan ook toegejuicht door alle Nederlandse supporters!
Nu dan, de laatste race voor de mannen senioren. En in deze race wel vijf Nederlandse deelnemers: Klalid Choukoud, Michel Butter, Ronald Schröer, Gert-Jan Wassink enTom Wiggers. Tien ijskoude kilometers moesten deze mannen het komende halfuur (en een beetje) gaan afleggen. Al snel bleek dat bij de mannen de kansen voor een Nederlandse medaille een stuk lager waren. Wel hebben de mannen gevochten voor wat ze waard waren. De Italiaan Andrea Lalli liet zien dat het voor hem nog wel ietsje langer had mogen zijn door 200 meter voor de finish al te beginnen met “showboaten”. Hij pakte dan ook glansrijk het goud. Klalid Choukoud kwam als eerste Nederlander over de streep op plaats 21 met vlak daar achter Michel Butter op plaats 25.
Rond drie uur zaten alle races er op en vertrok iedereen weer naar daar waar ze die nacht zouden slapen. Ik wist nog niet hoe ik weer richting huis moest komen en dus sprak ik een paar andere Nederlanders aan om te vragen hoe zij hier waren gekomen. Ze vertelden dat zij verbleven in hetzelfde hotel als alle atleten. Het Grand Hotel op Margitsziget! Ze vertelde me dat het eigenlijk niet mocht maar dat de gewoon in de bussen voor de atleten zijn gestapt om zo makkelijk en gratis op de plek van bestemming te komen. Dus, vrolijk liep ik achter ze aan en zo kwam het dat ik op de terugweg tussen de Ierse en Portugese en naast de Nederlandse Marlin van Hal kwam te zitten! Met Marlin heb ik gezellig gekletst over hoe pauper Budapest er eigenlijk uit ziet en waar de Nederlandse equippe vanavond het beste uit zou kunnen gaan, terwijl de bus linea recta naar het centrum van Budapest reed.
Aangekomen op Margitsziget zei ik gedag tegen de “toeristen” en vervolgde ik mijn weg naar huis. Al met al een fantastische dag gehad! Foto’s volgen snel!
Hierna waarschijnlijk nog maar 1 blog lieve lezers, geniet er nog maar even van!
Szia!
Zondagochtend om half zeven, en mijn wekker gaat af! Waarom? Nou, er zijn niet veel dingen waarop ik op zondag vroeg m’n bed voor uit kom, maar vandaag stond er iets op het programma waardoor ik tien seconden na het afgaan van de wekker al naast het bed stond te stuiteren. Vandaag was het EK atletiek in Szentendre! Een klein dorpje ongeveer 30 kilometer ten noorden van Budapest. En daar moest ik als fervent loper natuurlijk bij aanwezig zijn!
Het openbaar vervoer van Budapest naar Szentendre is niet goed en daarom moest ik dus al om tien voor acht de deur uit. Via een paar bussen, een metro en een „HEV” kwam ik uiteindelijk rond kwart voor elf uit in het centrum ven Szentendre. Ik moest vanaf daar nog een klein stukje de bergen in naar „Skanzen”, waar het EK die dag plaats vond.
Helaas kwam ik er al snel achter dat de eerst volgend bus naar Skanzen pas om vijf over twaalf ging! Help! Want zo you ik veel te laat aankomen! Ik zocht het informatiebureautje van het busstation en ging daar naar binnen om te vragen of er geen andere optie was. Daar binnen trof ik welgeteld twee kantoormedewerkers aan en een klein driftig mannetje dat kennelijk niet blij was met de gang van zaken daar in Szentendre. Ik snapte al snel, nadat ik hem een aantal keer „European championship” had horen schreeuwen tegen de kantoormedewerkers, dat hij dezelfde kant op moest als ik. Het kleine mannetje bleek uit Tsjechië te komen en met het word “taxi” wist ik hem duidelijk te maken dat we misschien wel per taxi naar Skanzen toe konden gaan.
Hij knikte goedkeurend en dus, zo gezegd zo gedaan, ging ik met het Tjechische mannetje op zoek naar een taxi. Al snel vonden we er een die ons wel voor 2500 forint naar Skanzen wilde brengen. Prima! En dus rond een uurtje of kwart over elf ’s ochtends kwam ik aan bij het EK cross te Szentendre.
De races van de meisjes en jongens junioren waren inmiddels al voorbij. Helaas heb ik dus oud-clubgenootje Jip Vastenburg moeten missen. Door de uitslagen en via mijn betrouwebare bron weet ik nu dat ze ondanks een val als eerste Nederlandse over de streep is gekomen op plaats 28.
De rest van de dag zouden er nog vier races plaatsvinden. De eerste race die ik wel kon aanschouwen was die voor de vrouwen U23. Nederlandse deelnemers: Maureen Koster en Jamie van Lieshout. De hoogtepunten van die race waren voor mij toch weld at Koster heel lang goed voorin bleef meedoen, en dat een loper uit Azerbadjan driekwart van de race met een van haar spikes in haar hand heeft gelopen in plaats van dat de schoen zat waar deze hoort te zitten. En voor degenen die vandaag niet de TV aan hebben gehad om het EK te volgen. Szentendre is al een paar dagen bedekt onder een laag sneeuw! En dus een extra shoutout naar deze Azerbadlaanse loopster die het op maar een schoen tot plaats 11 in het klassement heeft weten te schoppen! Maureen Koster eindigde op plaats 28
De volgende race was voor de mannen U23. Nederlandse deelnemers: Jesper van der Wielen en Mark Nouws. Laatsgenoemde getipt door Cas lutz om in de gaten te houden.
Al snel bleek dat helaas niet Mark, maar Jesper liet zien dat hij met de besten van het veld meekon. De eerste ronden liep hij al voorin het veld. En richting de helft van de race schoof hij zelf mee naar de podiumplekken. Lang heeft hij het daar volgehouden maar moest uiteindelijk toch drie mannen voor zich laten gaan. De gekke Noor Ingebrigtsen,
die al verraste op het EK in Helsinki afgelopen zomer door daar de 1500m te winnen, pakte ook hier de eerste plaats. Van der Wielen eindigde op 3 seconden van het podium op een vierde plaats. Mark Nouws eindigde, zeker niet slecht, op plaats 28.
Vervolgens was het de beurt aan de senioren om te laten zien wat ze waard waren. Voor de vrouwen was het aan Adriënne Herzog om Nederland te representen. Vorig jaar op het EK had ze al een vijfde plek behaald, en het leek me dus wel logisch dat deze dame dit jaar voor het podium zou gaan. Deze verwachting bleek naar de eerste meters al te kloppen. Herzog ging hard van start en voegde zich gelijk tussen de koplopers. Halverwege de race bleek wel duidelijk dat Herzog met de besten mee kon komen, en langzamerhand ontstond er een kopgroep van zo’n zeven dames. In de laatste ronde vocht Herzog voor wat ze waard was en wist de vier van de zeven dames van zich af te slaan. Na achtduizend meter kwam ze dan ook als derde over de finish! Een mooie prestatie van de vrouw die zich in 2010 toen terugtrok van het EK in verband met verdenking van het gebruik van verboden middelen.
Een aantal minuten na de finish werd ze tijdens de medailleceremonie dan ook toegejuicht door alle Nederlandse supporters!
Nu dan, de laatste race voor de mannen senioren. En in deze race wel vijf Nederlandse deelnemers: Klalid Choukoud, Michel Butter, Ronald Schröer, Gert-Jan Wassink enTom Wiggers. Tien ijskoude kilometers moesten deze mannen het komende halfuur (en een beetje) gaan afleggen. Al snel bleek dat bij de mannen de kansen voor een Nederlandse medaille een stuk lager waren. Wel hebben de mannen gevochten voor wat ze waard waren. De Italiaan Andrea Lalli liet zien dat het voor hem nog wel ietsje langer had mogen zijn door 200 meter voor de finish al te beginnen met “showboaten”. Hij pakte dan ook glansrijk het goud. Klalid Choukoud kwam als eerste Nederlander over de streep op plaats 21 met vlak daar achter Michel Butter op plaats 25.
Rond drie uur zaten alle races er op en vertrok iedereen weer naar daar waar ze die nacht zouden slapen. Ik wist nog niet hoe ik weer richting huis moest komen en dus sprak ik een paar andere Nederlanders aan om te vragen hoe zij hier waren gekomen. Ze vertelden dat zij verbleven in hetzelfde hotel als alle atleten. Het Grand Hotel op Margitsziget! Ze vertelde me dat het eigenlijk niet mocht maar dat de gewoon in de bussen voor de atleten zijn gestapt om zo makkelijk en gratis op de plek van bestemming te komen. Dus, vrolijk liep ik achter ze aan en zo kwam het dat ik op de terugweg tussen de Ierse en Portugese en naast de Nederlandse Marlin van Hal kwam te zitten! Met Marlin heb ik gezellig gekletst over hoe pauper Budapest er eigenlijk uit ziet en waar de Nederlandse equippe vanavond het beste uit zou kunnen gaan, terwijl de bus linea recta naar het centrum van Budapest reed.
Aangekomen op Margitsziget zei ik gedag tegen de “toeristen” en vervolgde ik mijn weg naar huis. Al met al een fantastische dag gehad! Foto’s volgen snel!
Hierna waarschijnlijk nog maar 1 blog lieve lezers, geniet er nog maar even van!
Szia!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
